Ons tweede blog bericht alweer. De tijd vliegt als je plezier hebt en er zijn meer dan 60 dagen verstreken sinds we ons koude kikkerlandje verlieten. Meer dan 60 dagen van ontdekken, verkennen en herinneringen maken. Meer dan 60 dagen rijden over hobbelige grindwegen met onze spartaanse gele Suzuki en meer dan 60 dagen complimenten krijgen over onze mooie geel-bruine combinatie. Maar ook meer dan 60 comfortabele nachten in onze Dare to be Different daktent en meer dan 60 ochtenden wakker worden op prachtige plekken.
Onze vorige maand zat vol met grote bergen. De Pyreneeën, Picos en Gredos, we hebben ze allemaal bezocht. Deze maand waren de toppen niet zo hoog als vorige maand, maar de uitzichten vanaf de top waren niet minder betoverend. Daarnaast namen we ook wat meer 'cultuur' op, want we bezochten twee grote Spaanse steden en doken wat dieper in de Spaanse geschiedenis. Het was nog steeds een volledig Spaanse maand, want dit land verveelt niet. De verscheidenheid en dichtheid van prachtige heuvelachtige landschappen is enorm en er is zoveel te ontdekken.
Van Gredos reden we naar Madrid om de bruisende hoofdstad van Spanje te verkennen. Deze enorme stad vol mensen was een groot contrast met de weken ervoor, waar we ons vaak alleen op de wereld voelden. Toch was Madrid geweldig! We verveelden ons geen seconde en brachten drie dagen door als ultieme toeristen, slenterend door smalle straatjes en tapas etend van zonsondergang tot zonsopgang. De ultieme must-have tapa is de gebakken queso brie met rode wijnsaus van Taberna La Buha Chueca. Bijna een maand later kunnen we nog steeds dromen van dit heerlijke gerecht... Tijdens ons verblijf in Madrid kampeerden we op de camping midden in de hoofdstad en ontvingen we ook een gast uit Nederland. Dankzij onze geweldige Dare to be Different 140L uitbouw kon zij onder onze daktent slapen. Dus behalve droog en comfortabel in de kou, kan het ook functioneren als een extra slaapkamer waar makkelijk twee personen in passen!
Na Madrid reden we zuidwaarts naar Sierra de Cazorla, Segura en Las Villas. Deze aangrenzende drie nationale parken vormen samen het grootste natuurgebied van Spanje. Het is een bergachtig en absoluut geweldig gebied voor wandelliefhebbers. De GR-247, een 21 etappes en 478 kilometer lange wandelroute is een echte aanrader als je dit onontdekte deel van Spanje wilt bezoeken en tussen de mooiste rotsformaties wilt wandelen. In de tien dagen die we in deze regio doorbrachten, hebben we een paar segmenten gedaan en geen ervan stelde ons teleur. Verder leerden we meer over de interessante Spaanse geschiedenis met de Almohaden en de christenen die streden om het prachtige kasteel van Segura de la Sierra en bezochten we de vijfde heilige christelijke stad ter wereld, Caravaca de la Cruz.
Halverwege de maand kwamen we in Andalusië, 's werelds rijkste regio wat betreft olijfbomen. Ubeda en Baeza waren onze eerste stops in deze grote Spaanse provincie. De 'kerkdichtheid' in deze steden, die alleen door olijfbomen zijn omgeven, is hoger dan de bevolkingsdichtheid in Sierra de Cazorla. Nadat we genoeg 'stenen' hadden gezien, begonnen we onze zoektocht naar de Iberische lynx in Sierra de Andújar, maar toen, na 50 dagen onderweg te zijn geweest, gebeurde het onmogelijke. Een hard geluid deed ons opschrikken en enkele seconden later zaten we vast op een bergweggetje ergens boven Córdoba. We keken onder onze auto, maar het geluid was erger dan de feitelijke situatie. De vier schroeven van onze aandrijfas waren volledig losgekomen. We hadden niet de juiste schroeven om het te repareren, maar gelukkig staat de ANWB altijd voor je klaar. Maar in Spanje is er blijkbaar geen monteur op de weg, dus was de sleepdienst nodig om Jack naar de dichtstbijzijnde garage te brengen. De schemering viel en met het Spaanse werktempo is enig wachten te verwachten. Wonder boven wonder ging het allemaal relatief snel en konden we dezelfde nacht nog in onze vertrouwde gele auto slapen en de dag erna Córdoba bezoeken. Deze oude Spaanse stad met eindeloze smalle groene straatjes heeft veel te bieden en was verrassend charmant.
Het natuurpark Sierras Subbeticas was onze volgende en laatste stop deze maand, terug naar de natuur na te veel kamperen op betonnen oppervlakken. We misten het weg zijn van mensen en de laatste week van onze maand stond in het teken van verlaten bergen en prachtige wandelingen en fietstochten. Kamperen op de bodem van lege meren werd een van onze favoriete dingen om te doen, omdat je eigen echo het enige is dat je hoort. Stel je voor dat je op zo'n adembenemende plek naar het WK voetbal zou kijken... Maar deze week werd ook een van de grootste problemen van Spanje duidelijk, er waren overal zwerfhonden en een van hen heeft zelfs ons hart gestolen. Met pijn in ons hart moesten we haar weer verlaten.
Het moge duidelijk zijn dat onze 'reiskoorts' de afgelopen twee maanden geen seconde is gedoofd en we hebben zin om onze reis voort te zetten. Een bijzondere maand voor de boeg, want dan verlaten we eindelijk het Europese continent voor het Afrikaanse. Tijd om te testen of we de zandstormen van de Sahara kunnen overleven in onze daktent. We verwachten over ongeveer twee weken de boot te nemen van Algeceris naar Tanger. Het begin van een nieuw hoofdstuk in onze reis, maar belangrijker: een Marokkaanse kerst en nieuwjaar! :)