April 2023 en onze 7e maand onderweg! Vier weken vol mooie ervaringen en lekker eten in 'bella Italia'. We begonnen de maand op hoogte met een prachtig uitzicht op het Comomeer, om als volgende stop naar de Ligurische Riviera te rijden. Na een paar dagen rond de beroemde kust van Cinque Terre te hebben doorgebracht, gingen we verder richting de heuvels van wijnstreek Toscane. Met wat wijn van hoge kwaliteit in onze gele Suzuki, vervolgden we onze route dieper de Apennijnen in om later deze Italiaanse maand in stijl af te sluiten, in Rome!
Laten we beginnen met te zeggen dat we eindelijk begrijpen waarom Italië tot de drie meest bezochte landen van Europa behoort. We hadden nooit meer verkend dan alleen het noorden, maar nu, halverwege het land, kunnen we zeker zeggen dat het een geweldige vakantiebestemming is. In één maand tijd hebben we zoveel mooie plekken gezien en veel pizza's en cannoli's gegeten... Maar door al zijn schoonheid voelde Italië ook als het meest toeristische land waar we tot nu toe zijn geweest. April was waarschijnlijk de beste maand om beroemde plaatsen als het Comomeer en Cinque Terre te bezoeken, maar zelfs in deze maand waren sommige plaatsen al een beetje overvol.
Van het Comomeer naar Rome
Op 1 april hebben we onze daktent opgezet op een van de bergen naast het Comomeer. Het uitzicht was absoluut schitterend en we wisten direct wat we misten na een paar nachten slapen in een iets warmere slaapkamer in Zwitserland. We misten de frisse lucht, het gevoel van buiten leven en de band met de natuur. De tjilpende vogels in de ochtend, de zonsondergangen bij nacht, de waardevolle contacten met andere interessante camperaars, maar ook de koude campingdouches en winderige nachten geven je het gevoel dat je leeft. Het zijn de kleine dingen die kamperen zo geweldig maken en dat beseften we weer toen we bovenop onze gele Suzuki kampeerden met uitzicht op het Comomeer. Om dat gevoel zelf te hebben, hoef je alleen maar een daktent op je auto te zetten en...
Na een paar mooie fietstochten in de zuidelijke Alpen rond het meer, was het tijd om verder te gaan richting de kust. De Italiaanse Riviera was onze volgende stop en tevens de eerste plaats waar we gewend raakten aan de schattige Italiaanse dorpjes vol smalle straatjes en gekleurde huizen. Hier hebben we de cannoli-verslaving die we uit het Noorden hadden overgenomen verder verergerd en er ging nauwelijks een dag voorbij zonder op zoek te gaan naar de 'Cannoli Siciliana'... Het was altijd de moeilijke afweging tussen een echte Italiaanse gelato of cannoli, maar de laatste begon steeds meer te winnen zolang ze maar vers gemaakt werden. Terwijl we probeerden om te gaan met onze nieuwe verslaving, raakten we ook gewend aan de populariteit van dit land. In april was het al mogelijk om stranden vol mensen te vinden en de dorpen en wandelpaden in het prachtige Unesco-erfgoed Cinque Terre waren overvol met toeristen. Dit maakte een van de mooiste stadjes van Italië echter niet minder charmant. Vernazza is zeker een aanrader om te bezoeken.
Maar het was ook een goed gevoel om weer weg te zijn van de drukte en te kamperen in de vredige heuvels van Toscane. Op de heenweg hadden we een snelle stop in Pisa, u raadt het al, voor de scheve toren. Na het maken van de beroemde 'vang de toren' pose, hadden we genoeg gezien en onze wil om naar een rustige plek te gaan maakte dat we deze stad snel verlieten. In Toscane vonden we een heerlijk plekje tussen de wijngaarden, waar we een paar dagen wijn nipten en de rustige heuvels verkenden. Tot nu toe was april nog wat regenachtig geweest, maar het weer werd beter en de slaapzakken werden steeds minder nodig. Bovendien kwam de zonsondergang later en dat maakte de kampeerervaring nog beter. Want ook al behoort het Italiaanse eten tot de beste ter wereld, we snakken soms nog naar de Marokkaanse hapjes waar we ons begin dit jaar mee volpropten. De langere avonden deden ons proberen onze eigen Marokkaanse m'semen te bakken, maar na een paar keer proberen missen we nog steeds het Marokkaanse talent in het kneden, rekken en vouwen van ons deeg...
De Apennijnen waren de volgende en hier hadden we een bijzondere stop. Jelle nam deel aan een mountainbikerace en won, dus dat leverde wat extra aandacht van de Italiaanse motorfans op voor de gele Suzuki en zijn 'wondermatras bovenop'. Na het raceweekend verkenden we nog wat van de Apennijnen, maar we moeten toegeven dat ze ons niet zo enthousiast maakten als de Picos en Gredos in Spanje. De pieken waren minder puntig en de dalen breder. Voor het gevoel alleen op de wereld te zijn waren de bergen geweldig, want dat gevoel konden we in Italië niet vaak krijgen en ook de stadjes die in 2016 door de aardbeving werden geteisterd waren interessant om te bezoeken. We genoten echter meer van het groene heuvelgebied ten westen van de hogere toppen en we hadden een aantal mooie kampeerplekken aan het meer tussen mooie gezellige Italiaanse stadjes zoals Castel di Tora. Met de Marmore watervallen als grootste kunstmatige waterval van Europa heeft ook dit minder bekende deel van Italië een spectaculaire toeristische attractie.
Om deze maand af te sluiten reden we naar Rome, om alle schoonheid van de Italiaanse architectuur die deze stad te bieden heeft te ervaren. En wow, het zou je niet verbazen, maar deze stad heeft te veel mooie gebouwen te bieden. Na een dag slenteren door Rome, maken alle overdreven kerken en andere bouwwerken geen indruk meer op je en kun je beter een dagje rondslenteren in de hoofdstad van Italië. We voegden de vlag van het Vaticaan toe aan onze Polarsteps-collectie en konden met een tevreden gevoel afscheid nemen van deze maand. We hebben al veel gezien van wat Italië te bieden heeft, van bergmeren tot een prachtige kustlijn en van heerlijke pizza's tot de vele andere zoete hapjes van gelato tot tiramisu en onze favoriete cannoli's.
Nog maar halverwege
Maar nu we Rome hebben gezien, zijn we pas halverwege Italië. Er is nog veel te ontdekken en we gaan verder naar het zuiden naar andere beroemde bestemmingen zoals Napels, Pompei en de Amalfikust. Maar we zullen ook dieper de onontdekte bergen en heuvels van Italië intrekken om meer van die mooie plekjes te vinden, zoals we deze maand hebben gedaan. Mei wordt nog een maand waarin we het proces van pizzamaken met het verse deeg van 'Conad' in ons gasfornuis zullen verfijnen voordat we per boot het land verlaten en deze kennis meenemen naar de Balkan.
Over een paar weken nemen we de veerboot over de Adriatische Zee richting Albanië of Griekenland, waar we onze daktent zullen bouwen in de minder bezochte bergketens van de Balkan. Gelukkig hebben we nog enkele dagen om te beslissen waarheen we de veerboot zullen nemen, maar het wordt een spontane keuze, zoals altijd, gebaseerd op het weer. Mei wordt ook de maand waarin we het indrukwekkende aantal van meer dan 200 keer opbouwen en inpakken van onze daktent keer op keer zullen bereiken en het zou ook de eerste maand kunnen worden met echte hitte! Laten we het in de komende weken uitzoeken, we hebben er zin in!
