Maand 8 onderweg. Het heeft even geduurd om het aantal maanden te tellen, we komen in de buurt van twee handen vol. Op een gegeven moment raak je gewend aan reizen en voelen een paar weken als een paar dagen. We realiseren ons steeds meer dat de tijd echt kan vliegen en dat het steeds moeilijker wordt om de leuke dingen die we hebben gedaan te onthouden. De afgelopen maand is voorbij gevlogen en we zijn al meer dan twee weken aan het eilandhoppen in Griekenland. Maar voordat we de veerboot namen, hebben we ook nog twee weken in Italië doorgebracht. Weken vol hoogtepunten, maar ook regen. Hierdoor verruilden we het prachtige pizzaland abrupt voor Griekenland. Een land met een van de langste kustlijnen van Europa, ontelbaar veel mooie stranden en heel veel gyros!
De toerist uithangen
We eindigden vorige maand in Rome, een van de meest perfecte plekken van Italië als het gaat om weinig afval en goed onderhouden gebouwen. Een groot contrast met een van onze eerste stops deze maand: Napels. Deze stad biedt een heel ander decor; je gaat niet naar Napels voor mooie architectuur, maar voor gezellige smalle straatjes en veel goedkoop streetfood. Sommigen zeggen dat streetfood in Napels is geboren en dat kun je zien. Snack waar je maar wilt en probeer alle culinaire hoogtepunten van dit deel van het land. Van gefrituurde 'pastaballetjes' tot hoorntjes gevuld met zeevruchten, pasticceria's vol zoete dranken en honderd verschillende soorten kleine pizza's, zelfs gefrituurde! En we moeten ook toegeven, van alle pizza's die we tot nu toe in Italië hebben gegeten, kregen we in Napels de beste.
Dus na Napels pasten we bijna niet meer in ons kleine gele autootje, maar de wandeling naar de top van de Vesuvius maakte ons klaar om weer te gaan roadtrippen. Een korte rit bracht ons naar de wereldberoemde site van Pompeï en een paar kilometer verder kwamen we aan bij de Amalfikust. De schoonheid van deze kustlijn was waanzinnig en dat was ook te zien aan de hoeveelheid toeristen. Als je de chaos van Italië wilt ervaren, claxons wilt horen loeien of verkeersopstoppingen wilt zien, ga dan hierheen! Italianen kunnen een beetje gefrustreerd raken van alle onzekere buitenlandse chauffeurs en we begrijpen waarom... Gelukkig voelen we ons na acht maanden geen toeristen meer :). We maakten een dagtrip naar het eiland Capri en genoten van de prachtige rotskliffen omringd door de blauwe zee. De gezellige stadjes waren perfect voor verse Italiaanse gelato's en cannoli's en door de toeristische sfeer voelde het zelfs een beetje als een reis in een reis. Na een paar dagen tussen de drukte, vroege fietstochten om 6 uur 's ochtends en te veel koffie, waren we klaar om verder te gaan naar het zuiden, naar de minder bekende binnenlanden. En deze waren groen!
Jack vs de regen
Tot het meest zuidelijke punt reden we over de heuvels langs de westkust, we werden verrast door de dikke groene bossen die alle hellingen bedekken. De perfecte plek om de beste plekjes te vinden midden in de natuur zonder meer mensen te zien dan alleen de lokale Italiaanse boeren. Heldere bergbeekjes uit de hoger gelegen, nog met sneeuw bedekte bergen, waren perfect voor een verfrissende duik na de mooie wandelingen die we hier hebben gemaakt. We hebben echter niet lang kunnen genieten van dit deel van Italië en we hebben Calabrië gelaten voor wat het is door de inkomende regendagen. Je hebt waarschijnlijk gehoord van de ernstige overstromingen in Noord-Italië, maar tijdens deze dagen was Zuid-Italië ook een natte plek... Gelukkig is Jack niet weggevaren, maar we kregen een paar dagen met extra lange ochtenden in onze daktent, 's middags espresso's in Italiaanse cafés en kooksessies in onze woonkamer, de 140L DTBD daktent uitbreiding. Dit deed ons besluiten om Italië abrupt te verruilen voor Griekenland. Halverwege mei namen we de veerboot van Brindisi naar Igoumenitsa. Op naar een nieuw hoofdstuk van onze reis.
Eiland hoppen
In Griekenland begon onze zomer eindelijk. We kregen de eerste warme nachten en er gingen geen dagen voorbij zonder zeezwemmen en douchen op het strand. Het oorspronkelijke plan was om de veerboot rechtstreeks naar Corfu te nemen, maar het stormachtige weer van Italië leek daar te eindigen. Daarom reden we zuidwaarts richting het eiland Lefkada, de eerste plek waar we zouden proeven van het beroemde Griekse eilandleven. Dagen vol zon, mooie fietstochten, zwemmen in zee, frappé's en pita gyros, zorgden ervoor dat we uiteindelijk genoten van ons tussenjaar. Ja, we genieten vanaf dag één van de Griekse stijl.
Vanaf Lefkada zijn we gaan 'eilandhoppen' richting Kefalonia. Het grootste Ionische eiland met de hoogste top van alle vijf. We vermaakten ons hier iets langer dan verwacht en na een week hadden we nog steeds niet alle hoeken van het eiland bekeken. Het kostte ons negen dagen om alles te weten te komen wat dit mooie eiland te bieden heeft voordat we onszelf Kefalonia-experts konden noemen. De kampeerplekken die we overal op het eiland vonden, bleven elkaar overtreffen en we vonden verschillende plekken die we niet meer wilden verlaten. Dus als je geïnteresseerd bent in een lijst met de allerbeste plekken om je daktent op te bouwen op Kefalonia, laat het ons dan weten op Insta... We zullen onze ranglijst met stranden, snorkelplekken, koffie en pita gyros ook toevoegen :).
De klok tikt
Na twee weken genieten van de eilandvibes in Griekenland kunnen we alleen maar zeggen dat we het helemaal geweldig vinden. Het heerlijke eten, de vriendelijke mensen en de mooiste campings tussen de oceaan en de bergen, het kan niet beter. Maar tegelijkertijd tikt de klok door... We naderen het einde van onze reis en met nog maar twee maanden te gaan en een lijst vol landen die we nog willen bezoeken, begint het gevoel dat we terug naar het noorden moeten een beetje op te komen. Zakynthos, het meest zuidelijke Ionische eiland, zal daarom ook het meest zuidelijke punt van onze reis zijn.
We laten Jack nog een week genieten van het makkelijke eilandleven, voordat hij weer aan het werk moet. Op de terugweg naar het noorden zullen we veel bergwegen rijden. Eerst door het bergachtige, minder drukke en meer afgelegen binnenland van Griekenland en later door Albanië, Macedonië en Montenegro. Er staat nog veel op de lijst, maar we zullen het tempo niet te hoog opvoeren. We houden het rustig, zoals we het graag doen! En we zijn nog steeds zo enthousiast om onze reis voort te zetten. Want hoewel twee maanden misschien weinig klinkt in vergelijking met onze volledige reis van een jaar, is het nog steeds veel tijd om te ontdekken en onvergetelijke herinneringen te maken met onze gele Suzuki en Dare to be Different daktent!
